PARAMARIBO — Ziekenhuisdirecteuren kijken machteloos toe hoe het zorgpersoneel wegtrekt naar onder meer Nederland en het Caribisch gebied voor betere voorzieningen. De afgelopen jaren is er een stijgende lijn te merken en de toename zet zich voort. De ziekenhuisdirecteuren hebben zaterdag, tijdens een gesprek met het staatshoofd, Chandrikapersad Santokhi, wederom hun bezorgdheid hierover getuit. Ook werd er aan de bel getrokken over het tekort aan medische verbruiksartikelen, attributen en medicamenten, alsook het gebrek aan valuta voor de aanschaf daarvan.
Demotivatie
Directeur Dayasankar Mathoera van het ’s Lands Hospitaal zegt te begrijpen dat mensen wegtrekken als gevolg van de crises, omdat zij een beter bestaan willen. Hij illustreert: “Een verpleegster, die de specialist moet bijstaan voor een maandelijks salaris van SRD 7000, terwijl de specialist een half miljoen op maand basis opstrijkt. Dat lijdt tot enorme demotivatie.”
Claudia Redan, directeur van het Academisch Ziekenhuis Paramaribo (AZP), ondersteunt Mathoera in zijn noodkreet. Ze wijst erop dat een enorme groep vanuit haar zorginstelling al weggetrokken is en anderen maken zich klaar. “Afdelingen lopen hierdoor leeg. Verplegend personeel leid je niet in een dag op.” Redan heeft verder ook om aandacht gevraagd voor de betaalbaarheid van zorg vanwege het tekort aan middelen. “Er ontstaan winkels in ziekenhuizen. Zij die kapitaalkrachtig zijn betalen voor het weinige aan zorg dat er soms beschikbaar is”, merkt ze op.
Impact
Voorzitter Carol de Baas van de Raad voor de Verpleging in Suriname (RaVeSu), zegt dat braindrain een ernstige issue is. “Als hoofd van inspectie raak ik dagelijks geconfronteerd met bevoegdheidsverklaringen die ondertekend moeten worden. Wij hebben dagelijks tien tot twaalf die wij moeten ondertekenen”, zegt de voorzitter.
Volgens de voorzitter ging het vroeger meer om verpleegsters en ziekenverzorgenden, maar nu trekt steeds meer hoger opgeleid personeel weg, die gespecialiseerde en kwalitatief zorg verlenen. De instellingen hebben van alles gedaan om het personeel te behouden, maar het lukt volgens haar niet meer.
De Baas wijst erop dat de grootste groepen die vertrekken, komen vanuit het Academisch Ziekenhuis en het ’s Lands Hospitaal. Zij geeft aan dat zorginstellingen in het verleden inkwamen met financiële middelen voor het opleiden van nieuw personeel, echter gebeurt dat nu niet meer. “Je moet investeren in jezelf. Zij die willen studeren moeten dan een lening nemen, maar het is een enorme uitdaging, omdat de banken een borg eisen en mensen heden ten dage niet graag borg willen staan”, stelt De Baas.
De braindrain heeft een enorme impact op het achtergebleven personeel. Zo neemt bijvoorbeeld de werkdruk toe. “Het achtergebleven personeel is genoodzaakt om wegens de verslechterde economische situatie drie tot vier banen te hebben. De mensen zijn dan uitgeput, waardoor de kwaliteit van de zorg ook achteruitgaat.” De voorzitter wijst verder erop dat operaties niet optimaal uitgevoerd kunnen worden, omdat er geen personeel is. “Operatiekamers zijn soms leeg, omdat operatieassistenten zijn vertrokken. Ook bij afdeling Intensive Care dreigt het mis te lopen.”