De secretaris-generaal van de Organisatie voor Islamitische Samenwerking (OIC) heeft het bombardement op het Al Ahli Baptist Hospital in Gaza door Israël veroordeeld als een oorlogsmisdaad en staatsterrorisme.

Hij riep de internationale gemeenschap op om in te grijpen, het Palestijnse volk te beschermen en humanitaire hulp te bieden.

Taha bestempelde de aanval als een oorlogsmisdaad, een misdaad tegen de menselijkheid en als georganiseerd staatsterrorisme dat verantwoording verdient.

De Saoedische minister van Buitenlandse Zaken benadrukte de noodzaak om de belegering van Gaza op te heffen en humanitaire corridors te creëren.

Beiden spraken hun steun uit voor een Palestijnse staat en internationale juridische resoluties, en riepen op tot beëindiging van de Israëlische agressie en respect voor internationaal recht.

De Saoedische minister beweerde verder in zijn toespraak, dat de internationale gemeenschap een verantwoordelijke houding moet aannemen om de Palestijnen in Gaza te beschermen, de levering van hulp moet garanderen om een humanitaire catastrofe te voorkomen, en het belang moet onderstrepen van de oprichting van een Palestijnse staat en de implementatie van internationale juridische resoluties.

Reactie Suriname

Suriname, namens de regering en vertegenwoordigd door minister van Buitenlandse Zaken Albert Ramdin, heeft de aanval van 7 oktober veroordeeld en deze aangeduid als een terroristische aanval op Israël door de verzetsbeweging Hamas.

Hij schoot echter tekort in het veroordelen van de onderdrukking en bezetting van Palestijnen gedurende de afgelopen 75 jaar met dezelfde bewoordingen. Suriname is het enige land in de Caricom dat een afwijkend standpunt inneemt in deze kwestie.

Suriname is sinds 1998 ook lid van de Organisatie voor Islamitische Samenwerking en heeft dankzij dit lidmaatschap tientallen projecten in het land kunnen uitvoeren. Onlangs bezocht Muhammad Al Jasser, de president van de Islamitische Ontwikkelingsbank (IsDB), Suriname. De IsDB is een tak van de OIC. Tijdens zijn bezoek heeft Muhammad Al Jasser steun toegezegd aan Suriname via projecten, wat zeer werd gewaardeerd door de regering.

Nu heeft de OIC het bombardement op het Al Ahli Baptist Hospital in Gaza door Israël veroordeeld als een oorlogsmisdaad en staatsterrorisme. Voorlopige informatie geeft aan dat meer dan 500 Palestijnen zouden zijn omgekomen, waaronder veel kinderen en baby’s. Als lid van de OIC onderschrijft Suriname dit standpunt, en het is nog onduidelijk of ze dit zullen tegenspreken, wat zou betekenen dat Israël oorlogsmisdaden heeft begaan en een terreurstaat is. 

Deze regering wilde aanvankelijk een Surinaamse ambassade openen in Jeruzalem, de meest explosieve stad ter wereld, waar de meeste landen hun ambassades niet hebben gevestigd. Dit leidde tot grote verontwaardiging en de Nationale Assemblee (DNA) trok de toezegging in. In een geordend en beschaafd land zou de minister uit eigen beweging moeten aftreden, maar dit is niet gebeurd, en DNA heeft dit toen ook niet als eis gesteld.

De Surinaamse gemeenschap, met name de moslimgemeenschap, is teleurgesteld in het standpunt van deze regering, wat ongetwijfeld blijvende gevolgen zal hebben.

De regeringspartij Pertjajah Luhur heeft een eigen opvatting over de bezetting en onderdrukking van de Palestijnen. In een verklaring stelt ze dat om een oplossing te vinden, men ook naar de oorzaken van de voortdurende escalatie in het Palestijns-Israëlisch conflict moet kijken. Met de oprichting van Israël in 1948 werden de Palestijnen van hun rechten beroofd. Miljoenen Palestijnen werden verdreven, hun huizen werden vernietigd, en hun meest fundamentele mensenrechten werden geschonden. Ze werden stateloos gemaakt en gevangen in hun eigen land. Ondanks verschillende VN-resoluties heeft Israël de onderdrukking van het Palestijnse volk voortgezet en de bezette Palestijnse gebieden uitgebreid. Decennialang leven de Palestijnen in mensonterende omstandigheden, waarbij hun kinderen geen perspectief hebben op een menswaardig bestaan. De hele wereld is op de hoogt

e van de situatie, maar de noodkreten van de Palestijnen worden niet gehoord. In plaats daarvan wordt het verzet als terrorisme bestempeld. Zolang Israël het Palestijnse volk niet erkent als gelijkwaardige medemensen, zal het verzet blijven bestaan.