INGEZONDEN
De laatste jaren lijkt de criminaliteit steeds meer te verruwen en te verharden. De nieuwe bestuurders lukt het maar nog niet om criminaliteit aan te pakken. Een paar zaken worden hieronder door mij aangedragen, die allicht iets voor de beleidsmakers zouden kunnen betekenen:
– 100 Procent (wapen)controle uitvoeren: Een hele wijk voor een korte periode afgrendelen van de buitenwereld en alles en iedereen controleren op identiteitsbewijs, mensen die worden gezocht door justitiële autoriteiten, controle op illegale wapens, maar ook mankementen aan voertuigen, controle op openstaande boetes et cetera.
– De bestaande straffen (voor illegaal wapenbezit) verhogen, om als afschrikmiddel te kunnen dienen.
Een inleveractie van alle illegale wapens organiseren, waarbij men die straffeloos zou mogen deponeren bij de autoriteiten, zonder vervolging
– Het adequaat begeleiden van ex-gedetineerden, als ze op het punt staan in de maatschappij terug te keren aangezien sommige criminelen vaker in hun oude patroon terugvallen. Men kan zich niet slechts richten op repressief beleid, lijkt mij. Bepaalde departementen zouden beter samen moeten werken om deze personen goed te begeleiden.
– Meer hulpmiddelen voor de politie en andere wetshandhavers, zoals camera’s en investeren in betere opsporingstechnieken (drones, vervoermiddelen en/of uitrustingen).
– De minister van Justitie en Politie kan (in samenspraak met het parlement) tijdelijk een wet laten ontwerpen, waarbij wetshandhavers en officieren van justitie meer bevoegdheden worden toegekend. Ook betere afstemming van informatie tussen douane, belastingdienst en het ministerie van Financiën en Planning in het kader van witwassen en kaalplukken van criminelen.
– Right man on the right place. Als bepaalde lieden niet correct functioneren, moet men ze gewoon vervangen. Het lijkt er soms op dat bepaalde mensen binnen Justitie en Politie baat hebben bij de oude constellatie van tot 2020.
– Extra personeel aantrekken van andere overheidsdepartementen en omscholen tot wetshandhavers dan wel ondersteunde taken te laten verrichten bij justitie. Denk bijvoorbeeld aan bureauwerkzaamheden. Ik denk dat hierdoor politiepersoneel zich meer kan richten op de ‘corebusiness’ of te wel zich bezighouden met opsporingszaken en handhaving.
– Last but not least: een inleveractie van alle illegale wapens organiseren, waarbij men die straffeloos zou mogen deponeren bij de autoriteiten, zonder vervolging.
– Betere grenscontroles, waardoor er kan worden gehandhaafd bij grensovergangen.
Wat ook opvalt is dat bepaalde personen uit omringende landen zich frequent schuldig maken aan criminaliteit en zware misdrijven. Men zou eraan kunnen denken om deze personen hun verblijfsstatus/paspoort in te trekken of een tijdelijk toegangsverbod (van tientallen jaren) tot Suriname op te leggen.
Een beter beloningssysteem voor leden van het Korps Politie Suriname, Nationaal Leger en andere justitiële medewerkers. Bij een goed beloningssysteem zou de kans op omkoping en fraude minder aanwezig zijn. Burgers zouden ook moeten worden beloond als men belangrijke informatie aan justitie zou doorspelen. Dit is internationaal zeer gebruikelijk. Men kan ook kijken hoe bepaalde landen de criminaliteit aanpakken, zoals India, Maleisië, Iran, Saudi-Arabië et cetera.
Is het nou onwil of onmacht van de regeringen? Als men criminaliteit niet keihard kan aanpakken, moet men maar overwegen om de Verenigde Naties in te schakelen, zoals dat op Haïti gaat gebeuren. Als ik me niet vergis, zijn er sinds de jaren tachtig heel veel vuurwapens in de samenleving terecht gekomen die nooit zijn teruggehaald.
Denk bijvoorbeeld aan de Volksmilities en de verschillende groepen die tijdens de Binnenlandse Oorlog meestreden. Wellicht is deze uiteenzetting een trigger om tot discussie te geraken. En hopelijk een wake-upcall voor de beleidsmakers.
Anand Gajadhar
De redactie van de Ware Tijd stelt lezers in de gelegenheid stukken in te zenden ter publicatie. In principe worden alle ingezonden artikelen opgenomen, tenzij de inhoud schadelijk, kwetsend of beledigend is voor derden. Stukken die worden geplaatst komen niet noodzakelijkerwijs overeen met de mening van de Ware Tijd. De redactie behoudt zich het recht voor om stukken niet te plaatsen, of in te korten of te redigeren zonder dat die uit hun context worden gehaald.