door Valerie Fris
PARAMARIBO — “Het zou gewoon kunnen gebeuren dat als mijn salaris is gestort, de bank alles inhoudt als te zijn servicekosten”, zegt een cliënt van één van de Surinaamse banken. De tarieven voor dienstverlening zijn bij verschillende banken verhoogd. Los daarvan wordt er 10 procent belasting over de toegevoegde waarde (BTW) bijberekend.
Wie bijvoorbeeld een automatische giro opdracht heeft die, vanwege het te laat binnenkomen van het salaris, niet kon worden verwerkt, moet al gauw SRD 100 per gemiste transactie betalen. Is er een afschrift van een jaar geleden nodig dan betaalt de cliënt bij de grootste bank in het land SRD 375 per afschrift.
“De toezichthouder kan dus geen interventies plegen in de tarieven die de banken hanteren. Dus ook al wordt je uitgebuit, that’s it!”
Albert Alleyne
Albert Alleyne, voorzitter van de Consumentenkring Suriname, zegt tegen de Ware Tijd dat hij dagelijks tal van klachten krijgt over de verhoogde bankkosten. Hij laat weten dat vanwege al die klachten zijn organisatie enkele brieven heeft gestuurd naar de Centrale Bank van Suriname (CBvS), die als toezichthouder van de banken zou kunnen bemiddelen. “Maar op één van de laatste brieven is aangegeven door de CBvS dat alle banken hun beleid hebben. De toezichthouder kan dus geen interventies plegen in de tarieven die de banken hanteren. Dus ook al wordt je uitgebuit, that’s it!” klinkt Alleyne gebelgd.
Hij vertelt dat een hoge bankfunctionaris zich tijdens een gesprek liet ontvallen dat er in principe ook kosten in rekening kunnen worden gebracht voor het opvragen van informatie bij de bank. “Dus op zo een makkelijke manier wil men geld verdienen. Zoals het er naar uit ziet hebben de banken het voor het zeggen samen met de cambio’s. Niemand die er wat aan doet”, klaagt Alleyne. De voorzitter zegt niet te begrijpen wat het doel van het economische beleid van de regering is.
Boycot
Op de vraag wat de Consumentenkring Suriname kan ondernemen tegen de hoge bankkosten zegt de voorzitter dat er is nagedacht over een strategie om de financiële instellingen onder druk te zetten. “Een voorbeeld van één van de actiemodellen is om geen gebruik meer te maken van de diensten van bank A. Eigenlijk vraagt men nu van ons om zodanig actie te voeren dat één van de banken over de kop gaat.”
Alleyne roept consumenten daarom op om zich aan te sluiten bij zijn organisatie zodat de leden gezamenlijk een standpunt kunnen innemen en een actiemodel kunnen bepalen. “We merken dat mensen nu langs de kant staan en niet meedoen met acties, terwijl zij met dezelfde problemen te kampen hebben.”